Tankar om det å starte på nytt

Eg kom brått på at eg skulle skrive litt om det å starte på nytt. For det er noko vi gjer nesten kvar dag, anten bevisst eller ikkje. Det kan vere ein bra ting, og det kan vere det motsatte.

Det verste eg veit er å starte på nytt. Det vil seie at alt eg har gjort, må gjerast om att, sjølv om det kanskje var bra. Vel, der er nokre unntak. Som for eksempel når maskina mi vert reinstallert, som i dag. Den er mykje betre no enn det den var. Eit anna eksempel er å starte på nytt ved å be Gud om tilgjeving. Då startar vi med blanke ark igjen, som dei sa i skulen i mi tid. Det er godt å tenkje på. Så sjølv om det skulle stått NG i orden/åtferd i karakterboka som eg skal vise til Sankt Peter ved himmelporten, så har Jesus vert der og viska ut og skrive G i staden. Kvifor? Vel, fordi han elskar meg.

Eg går ofte og tenkjer på om eg skal starte på nytt. Men eg klarar ikkje. Det er for sterkt.

For snart 2 år sida oppdaga eg the Temporally-Ordered Routing Algorithm. Den vert meir og meir interessant til meir eg finn ut av den. Spørsmålet er om den passar til mitt bruk...