As days goes by

Jaja, folkens. Er det ikkje deilig? Ferie. Tid til familie, vener, og mange "ing"-ting, som avslapp-ing, jobb-ing og ingent-ing.

For min del vert det mest jobbing. Eg jobbar 10 til 18 på Expert. Og kvar dag som går minnar meg på kor lite ekspert eg eigentleg er. Kamera, mobilar, vaskemaskiner, stavmiksarar, printarar. Det finst so mykje rart at det er umogeleg å ha kontroll på alt. Og så kjem kundane med så mange rare spørsmål at eg ikkje klarer å svare alltid. Og då minkar sjølvtillita meir og meir. Det blir ikkje betre når folk heile tida kjem og kjeftar oss fulle i huda om ting og tang som eigentleg er deira eigen feil. Mitt store mål for sommaren er å få eit proffesjonelt forhold til slike mennesker, og ikkje ta alt mulig inn over meg. Bli litt hardare med andre ord. Men folka eg jobbar med er konge, og vi har det gøy så lenge det ikkje er kundar i butikken.

Og når eg endeleg kjem heim i seks-tida, er dagen nesten ferdig. Og eg er trøytt, for det finst ikkje ein einaste stol i butikken. Sjølv om eg søv 8 og ein halv timar om natta, er det tydeleg vis ikkje nok. (Akkurat no medan eg skriv dette, fekk eg eit innfall: "Kor dumt er det ikkje å sitje å skrive om seg sjølv?" Tar ei lita pause til ettertanke før eg held fram.)

Eller held eg fram? Eg vart brått så tom.