Home, sweet home... eller?

Jepp, då var eg ferdig med Kongshaug. Ferdig med å registrere bøker. Ferdig med slavearbeidet.

Sommartreff er nok den beste avslutninga på arbeidsforholdet. Eg jobba med ein kjempegjeng av ledarar, som løfta humøret mitt til nye høgder som eg aldri i år har oppnådd før. Særleg Kristian fra Stavanger. Hyll hyll. Vi sikkra rappeleringa saman. Til tross for halveis nakkeskade hadde vi en konge stund, der vi bytta dialekt og snakka bullshit heile tida medan skrekkslagne sommartreffdeltakarar kjempa for å komme seg ut for kanten 11 m over oss. Utruleg kor stor forskjell det er på 'nedanfrå og opp' og 'oppanfrå og ned'. Til og med Anker prøvde til slutt.

Ein så stram timeplan som eg har hatt denne veka kan eg ikkje hugse. Fredag formiddag kom mamma og pappa til Kongshaug og henta alt eg eigde. Vi fyllte opp ein halve GMC (varebil-størrelse) med eigendelar. Kva skal eg med so mykje? Utanom anlegget då sjølvsagt.

Fredagen var dagen/kvelde for å seie Ma'as salaama (goodbye på arabisk, egypt) til alle eg hadde jobba med denne veka. Og det tok si tid. Eg fekk lagt meg halv 3 den natta, men sovna ikkje skikkeleg før halv 5. Og stod opp igjen 10 på 7, for bussen min skulle gå då. Og sjølvsagt var alle bussane på heimturen forseinka. Tok fly frå Flesland til Sogndal, der eg møtte på 2 konge ungdommar, som delte min interesse for data og Jesus. Ein av dei delte til og med mitt Microsoft-syn. Dei er det ikkje mange av i verden.

Så kom eg heim. Med Ingve, Dag Martin og Christian. Joda, dei to eldste er treningsnarkomane som alltid. Og eg? Nei, eg berre drøymer om å bli det.
I morgon skal eg til jobbintervju. På Expert. Skal tru korleis det går?
Elles har eg tenkt å ta opp att blogg-aktiviteten.

Men i respekt for alle som ikkje likar lange postar/innlegg, så sluttar eg no.
God natt!